საქართველოს სადარაჯოზე

სარედაქციო წერილი

ამერიკა თავის მეგობრებს საფრთხეში გვერდზე უნდა დაუდგეს

ობამას ადმინისტრაციის მიერ მოსკოვთან ურთიერთობების ”გადატვირთვამ” რუსეთის პერიფერიაზე მდებარე ქვეყნებში გასაგები ნევროტულობა გამოიწვია. შვებისმომგვრელი არც ის იყო, რომ რუსეთის პრემიერ-მინისტრმა ვლადიმერმა პუტინმა საბჭოთა კავშირის დაშლას ”მე-20 საუკუნის უდიდესი კატასტროფა უწოდა.” იმ ქვეყნებს შორის, რომლებმაც საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ თავისუფლება მოიპოვეს, სავსებით სამართლიანად გაჩნდა შეშფოთება იმის თაობაზე, რომ ისინი ერთხელაც ისევ შეიძლება ბოროტების იმპერიას დაექვემდებარონ.

საქართველოს რესპუბლკას, რუსეთის სამხრეთ საზღვრებთან განლაგებულს, სხვებზე მეტი საბაბი აქვს შეშფოთებისთვის. რუსულმა ჯარმა საქართველოს ტერიტორიების, სამხრეთ- ოსეთისა და აფხაზეთის ოკუპირება მოახდინა, ხოლო 2008 წლის აგვისტოში ორ ქვეყანას შორის ხანმოკლე სამხედრო კონფლიქტი მოხდა. ახლა რუსული პრესა საქართველოში ”დაუსრულებელ საქმეზე” გუგუნებს და რუსული არმია თბილისიდან, საქართველოს დედაქალაქიდან 40 მილში დგას. ჩვენ გუშინ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარისგან დავით ბაქრაძისგან, ეროვნული უსაფრთხოების მრჩეველთან ჯეიმს ჯონსთან მისი შეხვედრის წინ, ექსკლუზიური ინტერვიუ ავიღეთ. მან გვითხრა, რომ ესმის ვაშინგტონსა და მოსკოვს შორის ურთიერთობათა გაუმჯობესების ლოგიკური საფუძველი, მაგრამ ”მაშინაც როდესაც გადატვირთვის ღილაკს აჭერ, შენს კომპიუტერში მაინც რჩება ზოგიერთი პროგრამა.” ის მოელის, რომ ობამას ადმინისტრაცია განაგრძობს საქართველოს სუვერენიტეტისა და ტერიტორიული მთლიანობის დაცვას, პოლიტიკას რომელიც კლინტონის ადმინისტრაციის მიერ იყო მიღებული და რომელიც ბუშის მმართველობისას გაგრძელდა.

საქართველომ აშშ-ს პატივისცემა და კეთილგანწყობა დაიმსახურა, როდესაც ამერიკას ყველაზე საჭირო მომენტში დაეხმარა. საქართველომ 2 000 კაციანი ბრიგადა ერაყში კოალიციის მხარდასაჭერად გააგზავნა. ეს ისეთივე დიდი წვლილი იყო, როგორიც ავსტრალიისა. 2010 წელს საქართველო ამერიკული სარდლობის ხელმძღვანელობით საბრძოლველად ავღანეთში ბატალიონს გააგზავნის. 2008 წლის აპრილში ბუქარესტის სამიტზე, ნატო-ს წევრებმა დაარწმუნეს თბილისი, რომ საბოლოოდ ის ალიანსის წევრი გახდება. რუსეთი ოკუპირებულ ტერიტორიებზე არაკეთილსინდისიერად მოიქცა. მან დაარღვია 2008 წლის აგვისტოს საზავო შეთანხმება და იმის ნაცვლად, რომ ჯარი გაეყვანა, გაზარდა სამხედროების რაოდენობა. ”სამხრეთ-ოსეთი დიდი სამხედრო ბანაკია” - განაცხადა ბაქრაძემ.

რუსეთმა კიდევ უფრო გაართულა სიტუაცია, როდესაც სახრეთ-ოსეთი და აფხაზეთი აღიარა. ისინი ასევე რუსეთის მოძმე ქვეყნებმა ვენესუელამ და ნიკარაგუამაც სცნეს. ბაქრაძე რუსეთის მოტივებისადმი სკეპტიკურადაა განწყობილი. ”რა მიიღო ამით რუსეთმა?” - იკითხა მან - ”არაფერი. პოლიტიკური იზოლაცია და კრიტიკა. ეს უნდოდა რუსეთს? ეჭვი მეპარება.” ბაქრაძემ გვითხრა, რომ აშშ-ს მხარდაჭერის გაგრძელება საქართველოსთვის ორივე ქვეყნის უსაფრთხოებისათვის მნიშვნელოვანია. ”დემოკრატიის მხარდაჭერა ყველა დემოკრატიული ქვეყნის ინტერესებშია” - განაცხადა მან. ომი ტერორიზმთან და პატარა ქვეყნების გამოყენება გლობალური ტერორისტული თავდასხმების დაგეგმისათვის იმის მანიშნებელია, რომ ”აღარ არსებობენ შორეული ქვეყნები.”

შეერთებული შტატები დაინტერესებულია რუსეთის მეზობლების ტერიტორიული მთლიანობის შენარჩუნებაში, რათა არ წაახალისოს მოსკოვის ექსპანსიონისტური ტენდენციები. რუსეთის ლიდერებს ისეთებს, როგორიცაა პუტინი, რომელმაც დაიტირა საბჭოთა კავშირის დაშლა, შეიძლება მისი აღდგენის ცდუნება გაუჩნდეთ. საქართველოს შეიძლება ის მოუვიდეს, რაც ჰიტლერის ექსპანსიონიზმის გამო დანაწევრდეს და მერე ის სხვა ქვეყანამ გადაყლაპოს და თუ ეს საქართველოში მოხდება, ეს მერე შეიძლება ნებისმიერ ქვეყანაშიც მოხდეს.

"საქართველოს დახმარების საკითხი ფუნდამენტურად უკავშირდება ამერიკულ იდეალებს. ”თავისუფალი სამყაროს ლიდერები უარს არ ამბობენ თავის მეგობრებზე” -გვითხრა ბაქრაძემ - ”ამერიკული დიპლომატია უფრო მეტია ვიდრე ევროპული ყაიდის რეალ-პოლიტიკა. თქვენი ქვეყანა ღირებულებების ქვეყანაა. ჩვენ იგივე ღირებულებებს ვიზიარებთ და ღირს მათი დაცვა და ბოლოს, ამერიკა რაღაცას წარმოადგენს” - განაცხადა მან. ჩვენ იმედი გვაქვს, რომ ეს ჯერაც შეესაბამება სინამდვილეს.

ორიგინალი